درمان آرتروز گردن

درمان آرتروز گردن

گردن درد با مشکلات بسیاری می‌تواند ایجاد شود، اما اغلب مرتبط با افزایش سن است. مانند سایر قسمت‌های بدن، دیسک‌ها و مفاصل گردن (ستون فقرات گردنی) با افزایش سن به آرامی دچار فرسایش می‌شوند. آرتروز گردن (اسپوندیلوز گردن) یک اصطلاح پزشکی برای تغییرات فرسایشی مرتبط با سن است که به مرور زمان اتفاق می‌افتد.

آرتروز گردن بسیار شایع است. به طوریکه بیشتر از ۸۵ درصد از افرادی که سن آن‌ها بیشتر از ۶۰ سال است، به آرتروز گردن مبتلا می‌شوند. این بیماری اغلب سبب درد وسفتی در گردن می‌شود. هر چند بسیاری از افراد مبتلا به آرتروز گردن هیچ علامت قابل توجهی ندارند، درمان آرتروز گردن در اغلب مواقع فیزیوتراپی و مصرف دارو است و به خوبی با این درمان‌ها بهبود می‌یابد.

عکس آرتروز گردن

تخریب دیسک و برجستگی کوچک استخوان(bone spur): با پیر شدن دیسک‌های ستون فقرات، ارتفاع آن‌ها کم شده و شروع به بیرون زدگی می‌کنند. همچنین محتوای آب داخل دیسک از دست رفته و دیسک خشک و ضعیف می‌شود. این مشکل سبب فرونشست فضای دیسک و کاهش ارتفاع دیسک می گردد. نهایتا کیفیت ضربه گیری دیسک کاهش می‌یابد.

زمانیکه فشار روی مفاصل فاست مهره‌ای افزایش یافت، این مفاصل نیز شروع به فرسایش کرده و دچار آرتروز می‌شوند. این همان مشکلی است که برای زانو و لگن نیز رخ می‌دهد. غضروف مفصلی که صاف و لغزنده است و از مفاصل محافظت می‌کند دچار خوردگی می‌شود.

اگر غضروف مفصلی کاملا از بین برود، استخوان روی استخوان قرار گرفته و ساییده می شود. بدن ما برای جبران غضروف از دست رفته، استخوان‌های کوچک جدیدی در مفاصل فاست ساخته تا از مهره‌ها محافظت نماید. به مرور زمان‌ این استخوان ها بزرگ تر می‌شوند و برجستگی‌های استخوانی یا Bone spur نامیده می‌شود.

برجستگی‌های استخوانی می‌توانند سبب تنگی کانال نخاع گردند. آن‌ها همچنین ممکن است سبب محدود شدن حرکات گردن شوند.

علت ایجاد آرتروز گردن

آرتروز گردن به سبب تغییرات تخریبی ناشی از افزایش سن در مهره‌ها رخ می‌دهد. این تغییرات طبیعی هستند و در همه افراد اتفاق می‌افتد. در حقیقت در حدود نیمی از افراد جامعه در میانسالی و سنین بالاتر تخریب دیسک دارند که سبب علائم دردناکی نمی‌شود.

درمان آرتروز گردن

درمان‌های غیر جراحی: فیزیوتراپی و دارو درمانی

در اغلب مواقع آرتروز گردن با درمان غیرجراحی بهبود می‌یابد. فیزیوتراپی معمولا اولین درمان غیر جراحی است که پزشک به شما پیشنهاد می‌دهد. جلسات مورد نیاز برای درمان فیزیوتراپی متفاوت است، اما اغلب ۶ تا ۸ هفته فیزیوتراپی برای ۲ یا ۳ بار در هفته لازم می باشد.

بهترین قرص برای آرتروز گردن

در طی مراحل اولیه درمان ممکن است پزشک چند دارو برای شما تجویز کند تا با مصرف آن‌ها با هم درد و التهاب برطرف شود. قرص های آرتروز گردن اغلب شامل موارد زیر هستند:

استا مینوفن: دردهای خفیف اغلب با استامینوفن آرام می شوند .

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی :(NSAID) مانند آسپرین، ایبوبروفن و ناپروکسن که بهترین قرص‌ها برای آرتروز گردن هستند. اگر با این داروها درد شما تسکین نیابد، سایر داروها تجویز می‌شوند

استروئید (کورتون) های خوراکی: مصرف یک دوره کوتاه کورتون خوراکی با کاهش التهاب می‌تواند به تسکین درد کمک نماید.

شل کننده‌های عضلانی: این داروها می‌توانند اسپاسم‌های دردناک عضلانی را بهبود دهند.

البته لازم است که بدانید مصرف بهترین قرص برای آرتروز گردن لازم است که حتما با معاینه و دستور پزشک انجام شود.

درمان آرتروز گردن در خانه

استفاده از کلار گردنی نرم: کلار گردنی یک حلقه ابری است که دور گردن قرار می گیرد و با یک چسب ولکرو محکم می‌شود. استفاده از کلار گردن با هدف محدود شدن حرکات و استراحت دادن به عضلات گردن توسط پزشک یا فیزیوتراپیست تجویز می شود. در نظر داشته باشید که کلار نرم باید تنها برای یک مدت کوتاه استفاده شود، زیرا استفاده بلند مدت از کلار گردن می‌تواند سبب کاهش قدرت عضلات گردن گردد.

یخ، گرما و سایر مدالیته‌های درمانی: کاربرد محتاطانه از این روش‌های خانگی می‌تواند به کاهش درد کمک کند.

ورزش برای آرتروز گردن:  ورزش‌های مخصوص می‌توانند به کاهش درد کمک کنند. این ورزش‌ها همچنین عضلات ضعیف و آزرده را کشش داده و تقویت می‌کنند. فیزیوتراپیست شما همچنین وضعیت بدنی صحیح را به شما آموزش می دهد و با کشش مفاصل و عضلات گردن شما دردتان را تسکین می دهد.

خطرات آرتروز گردن

در خیلی از مواقع آرتروز گردن علامت و خطری ایجاد نمی‌کند. خطرات آرتروز گردن در برخی از موارد درد و سفتی گردن است. این درد ممکن است خفیف یا شدید باشد. معمولا درد با بالا یا پایین نگه داشتن سر برای طولانی مدت تشدید می شود. همچنین این درد با فعالیتی که سر برای طولانی مدت در یک وضعیت می ماند، بدتر می گردد. این وضعیت ها شامل رانندگی یا مطالعه هستند. درد معمولا با استراحت و خوابیدن تسکین می‌یابد.

سایر خطرات آرتروز گردن شامل موارد زیر است:

سردرد: آرتروز مهره های بالایی گردن می تواند سبب سردرد به ویژه در ناحیه پس سری گردد.

اسپاسم عضلانی در گردن و شانه‌ها: از آنجاییکه عضلات گردن و شانه ها از اعصاب گردنی عصب گیری می کنند، آرتروز گردن و تنگی کانال مهره های گردنی می تواند سبب درد و ناراحتی در این عضلات گردد.

سختی در راه رفتن، از بین رفتن تعادل یا ضعف دست‌ها و پاها: اگر آرتروز گردن به قدری شدید باشد که کانال نخاعی تنگ شود و نخاع تحت فشار بگیرد این گونه علائم در موارد شدید آرتروز گردن ممکن است رخ دهند.

در برخی موارد آرتروز گردن منجر به باریک شدن فضای مورد نیاز برای نخاع و ریشه‌های عصبی می‌شود. اگر این اتفاق بیفتد، علائم شما می‌تواند شامل بی‌حسی یا ضعف در دست ها گردد.

آمپول برای آرتروز گردن

انواع مختلفی از تزریق ها برای درمان آرتروز گردن وجود دارند.

بلوک کردن اپیدورال گردنی: در این روش داروهای کورتون و بی‌حسی به داخل فضای مجاور پوشاننده نخاع (فضای اپیدورال) تزریق می‌شوند. این تزریق معمولا برای گردن درد و دست دردی که به دلیل پارگی دیسک گردن ایجاد شده است، انجام می‌شود. این قبیل دردها رادیکولوپاتی یا گیر افتادگی عصب نام دارند.

بلوک کردن مفصل فاست گردنی: در این روش داروهای کورتون و بی‌حس کننده به داخل کپسول مفصل فاست مهره گردنی تزریق می‌شوند. مفاصل فاست در عقب گردن قرار دارند و ثبات و حرکت را مقدور می‌سازند. تغییرات آرتروزی در گردن می‌توانند در این مفاصل ایجاد شوند که به گردن درد منجر می‌شود.