تعداد جلسات فیزیوتراپی چطور تعیین می شود؟

تعداد جلسات فیزیوتراپی

بر چه اساسی تعداد جلسات فیزیوتراپی تعیین می شود؟

از آنجاکه سوال در مورد تعداد جلسات فیزیوتراپی بین مراجعین مطب بسیار متداول است، برای توضیح این مطلب تصمیم به نوشتن این مقاله گرفتم.

تعداد جلسات فیزیوتراپی بستگی به تجویز پزشک و نیز ارزیابی که فیزیوتراپیست در جلسه اول درمان برای بیمار انجام می دهد، دارد. این تصمیم گیری بر اساس عوامل زیر است:

1. شدت آسیب

فیزیوتراپی برای ترمیم آسیب وارد شده به بدن و بازگشت عملکرد از دست رفته است. در برخی از آسیب های خفیف 3تا 5 جلسه فیزیوتراپی کافی است. در برخی مواقع نیز تنها  چند جلسه فیزیوتراپی برای دادن توصیه ها و ورزش ها برای درمان موفقیت آمیز بیماری لازم است.

هرچند در اغلب آسیب های متوسط یک دوره 10 تا 15 جلسه ای فیزیوتراپی برای درمان کافی است، به منظور کسب بهبود حداکثری و نیز کاهش قابل توجه احتمال بازگشت بیماری یا آسیب مجدد ممکن است که پس از اتمام این جلسات فیزیوتراپی نیاز باشد که بیمار هفته ای یک یا دو بار فیزیوتراپی انجام دهد و یا پس از یک دوره فیزیوتراپی،  2 تا 4 هفته بعد برای ارزیابی مجدد و گرفتن دستور ورزش های جدید به فیزیوتراپیست مراجعه کند. در نظر داشته باشید حداقل جلسات لازم برای آنکه شما بهبود قابل لمسی را متوجه شوید، 3 تا 5 جلسه فیزیوتراپی است.

در آسیب های مزمن یا شدید ممکن است که بیمار به 20 جلسه فیزیوتراپی نیاز د اشت باشد.

در برخی از مشکلات نظیر بیماری های نورولوژیک نظیر سکته مغزی انجام فیزیوتراپی برای حداقل 6 ماه بعد از ضایعه ضروری است.

مراجعین کلینیک فیزیوتراپی لازم است این را بدانند که هر چه یک بیماری یا آسیب کهنه تر باشد یا بیماری نادیده گرفته شده باشد، بهبود کامل آن دشوار تر بوده و به زمان بیشتری نیاز دارد. زمانیکه شما یک بیماری را به امید بهبود خود به خودی به حال خودش رها می کنید، آسیب های همراه به علت استفاده از استراتژی های جبرانی و مشکلات ثانویه ایجاد می شوند که نهایتا منجر به اضافه شدن جلسات فیزیوتراپی و یا حتی درمان جراحی خواهند شد.

بنابراین هرچه شما زودتر برای انجام فیزیوتراپی مراجعه کنید، نتیجه بهتری خواهید گرفت و سریع تر خوب خواهید شد. در اینجا تنها نکته باقی مانده این است که اگر شما یک آسیب وسیع داشته باشید و یا مشکلی داشته باشید که برای مدت زمان طولانی آن را نادیده گرفته یا درمان ناصحیح برایش انجام داده اید، ممکن است که مشکل تان هرگز به طور کامل بهبود نیابد.

2. میزان همکاری بیمار با روند درمان اش

فیزیوتراپی فراتر از یک راه یکطرفه است. بیمارانی که خیلی خوب با روند درمان شان همراهی می کنند، بهترین نتیجه را با کمترین تعداد  جلسات فیزیوتراپی می گیرند. برای کسب نتیجه درمانی حداکثری در یک دوره فیزیوتراپی لازم است که جلسات فیزیوتراپی را به صورت منظم انجام داده و توصیه ها و ورزش هایی را که فیزیوتراپیست به شما داده است را به صورت دقیق اجرا می کنند. بعلاوه پیگیری درمان دارویی و توجه به سلامت عمومی نظیر خواب کافی، تغذیه سالم و شرایط روحی خوب، کمک شایانی به بهبود سریع تر شما با فیزیوتراپی می کنند.

3. میزان مهارت، تجربه و دانش فیزیوتراپیست

بدن انسان یک ساختار پیچیده است. در بیماری های مزمن، مشکلات همراه ایجاد شده ممکن است که منشا بیماری اصلی را مخفی سازد و ممکن است منجر به انحراف مسیر درمانی صحیح گردد. وجود یک تیم درمانی با تجربه و دانش در چنین مواقعی حیاتی است.

بهترین فاصله بین جلسات فیزیوتراپی

تواتر جلسات فیزیوتراپی بستگی به بیمار و مشکل خاص وی دارد. در برخی بیماران بستری در بیمارستان ممکن است که فیزیوتراپی تنفسی یا فیزیوتراپی اندام ها دو یا چند بار در روز ضروری باشد.

در مورد بیماران مراجعه کننده به مطب ممکن است برای یک بیمار نیاز باشد جلسات درمانی هر روز یعنی پشت سر هم باشند و برای یک بیمار دیگر یک روز درمیان و برای دیگری هفته ای یک یا دو بار انجام شود.

آیا جلسات فیزیوتراپی باید پشت سرهم باشد؟

هر چند که در برخی از بیمارهایی که درد یا التهاب شدید دارند ممکن است جلسات فیزیوتراپی پشت سر هم باشند،. در بیشتر مشکلات مزمن بهتر است که جلسات فیزیوتراپی یک روز درمیان باشند. با این روش بدن شما فرصت بیشتری برای بهبود دارد و عضلات شما با انجام ورزش های فیزیوتراپی در زمان طولانی تر، بهتر تقویت می شوند.

مدت زمان هر جلسه فیزیوتراپی

مدت زمان هر جلسه فیزیوتراپی بستگی به تعداد عضوهای درگیر و شدت آسیب دارد. به طور کلی زمان هر جلسه فیزیوتراپی معمولا بین 30 تا 75 دقیقه است. طولانی شدن زمان هر جلسه می تواند سبب خستگی و کلافه شدن بیمار گردد. بنابراین فیزیوتراپیست باید برنامه درمانی بیمار را طوری طرح ریزی و اولویت بندی کند که بتواند در زمان مقرر جلسه فیزیوتراپی او را به اتمام برساند.

مراقبت های بعد از فیزیوتراپی

مراقبت های بعد از فیزیوتراپی به شرایط بیمار و شدت آسیب او بستگی دارد. به طور مثال ممکن است که یک ورزشکار آسیب دیده لازم باشد تا پایان جلسات درمانی اش به زمین نرود و ورزش نکند. درحالیکه یک ورزشکار با آسیب خفیف بتواند همزمان با انجام فیزیوتراپی ورزش کند.

به طورکلی باید در نظر داشت که فیزیوتراپی برای کمک به ترمیم بافت آسیب دیده انجام می شود. در نتیجه نباید با اعمال فشار زیاد تاثیرات مثبت حاصل شده از درمان را از بین ببریم. همچنین نباید با عدم تحرک دچار عوارض بی حرکتی گردید. این حقیقت مانند یک چاقوی دولبه است. درمورد مسایلی همانند اینکه تا چه میزان مجاز به انجام فعالیت هستیم و اینکه چه فعالیت هایی بی ضرر هستند و چه مراقبت هایی را باید انجام دهیم، فیزیوتراپیست هر جلسه به شما توضیحات لازم را خواهد داد.

در نظر داشته باشید که با پیشرفت جلسات درمانی معمولا شرایط بیمار و باید و نبایدهایی که لازم است بداند فرق می کند. به طور مثال بیمار مبتلا به کمردرد بهتر است که طی جلسات ابتدایی فیزیوتراپی کار و فعالیت شدید انجام ندهد و با کمتر شدن درد و ناراحتی اش آرم آرام با رعایت توصیه های فیزیوتراپیست و پزشک اش به روال سابق زندگی خود بازگردد. چنین بیماری لازم است حداقل یک ماه پس از پایان فیزیوتراپی نیز ورزش هایی را که فیزیوتراپیست به او آموزش داده را هرروز انجام دهد و برای همیشه از انجام وضعیت ها و حرکات آسیب زننده به کمرش خودداری کند. او می تواند یک ماه بعد از پایان جلسات برای یادگیری ورزش های جدید مجددا به فیزیوتراپی مراجعه کند.

بعد از فیزیوتراپی چه باید کرد؟

مراجعه به پزشک معالج یک اقدام مفید بعد از اتمام جلسات فیزیوتراپی است. پزشک بعد از معاینه و بررسی وضعیت جدید بیمار به میزان تاثیر فیزیوتراپی در بهبود او پی می برد و ممکن است با تجویز درمان های مناسب و مقتضی نظیر فیزیوتراپی یا دارو روند درمان بیمار را تکمیل کند.

بر چه اساسی تعداد جلسات فیزیوتراپی تعیین می شود؟

پرسش در مورد تعداد جلسات فیزیوتراپی سوال متداولی است که بسیاری از بیماران دارند. به همین منظورتصمیم به نوشتن این مقاله گرفتم.

بر اساس ارزیابی که فیزیوتراپیست در جلسه اول درمان برای بیمار انجام می دهد ، تعداد جلسات فیزیوتراپی تعیین می شوند. این تصمیم گیری بر پایه مدت زمان لازم برای ترمیم آسیب وارد شده به بدن است. در برخی از موارد تنها چند توصیه و ورزش برای درمان موفقیت آمیز بیماری کافی است. دراین بیماران انجام تنها چند جلسه فیزیوتراپی کافی است.

در اغلب بیماران یک دوره 8 تا 10 جلسه ای فیزیوتراپی برای درمان لازم است. به منظور کسب بهبود حداکثری و نیز کاهش قابل توجه احتمال بازگشت بیماری یا آسیب مجدد ممکن است که پس از اتمام درمان 10 جلسه ای فیزیوتراپی نیاز باشد که بیمار هفته ای یک یا دو بار فیزیوتراپی انجام دهد و یا پس از یک دوره فیزیوتراپی،  2 تا 4 هفته بعد برای ارزیابی مجدد به فیزیوتراپیست مراجعه کند. در صورتیکه فیزیوتراپیست به آسیب وسیع بافتی و یا ابتلای بیمار به مشکل بیماری رماتیسمی مشکوک باشد، برای ارزیابی و درمان دقیق تر بیمار را به پزشک متخصص ارتوپدی یا روماتولوژیست ارجاع خواهد داد.

مراجعین کلینیک فیزیوتراپی لازم است این را بدانند که هر چه یک بیماری یا آسیب کهنه تر باشد یا بیماری نادیده گرفته شده باشد، بهبود کامل آن مشکل تر بوده و به زمان بیشتری نیاز دارد. زمانیکه شما یک بیماری را به حال خودش رها می کنید  به این امید که بهبود خود به خود بیابد، آسیب های همراه به علت استفاده از استراتژی های جبرانی و مشکلات ثانویه می توانند ایجاد شوند که نهایتا منجر به اضافه شدن جلسات فیزیوتراپی یا جراحی خواهند شد.

بنابراین هرچه شما زودتر برای انجام فیزیوتراپی مراجعه کنید، نتیجه بهتری خواهید گرفت و سریع تر خوب خواهید شد. در اینجا تنها نکته این است که اگر شما یک آسیب وسیع داشته باشید و یا مشکلی داشته باشید که برای مدت زمان طولانی آن را نادیده گرفته یا درمان ناصحیح برایش انجام داده اید، ممکن است که بدن تان هرگز کاملا بهبود نیابد.

در هر زمان که لازم باشد ما شما را به پزشک ارجاع خواهیم داد. در نظر داشته باشید حداقل زمان لازم برای آنکه شما بهبود قابل لمسی را متوجه شوید، 3 جلسه فیزیوتراپی است.