فیزیوتراپی عصب رادیال
فیزیوتراپی عصب رادیال
سندرم تونل رادیال یک اختلال دردناک است و زمانی ایجاد میشود که عصب رادیال در حین عبور از استخوان رادیوس و عضله سوپیناتور که در کنار آن قرار دارد، درست زیر قسمت بیرونی قسمت خارجی آرنج، تحریک یا فشرده میشود. این وضعیت با ناراحتی در قسمت بیرونی بازو مشخص می شود که به داخل ساعد تیر می کشد و ممکن است باعث تورم شود. در برخی شرایط ممکن است در شکاف بافتی بین انگشت شست و اشاره در پشت دست گزگز یا بی حسی ایجاد شود. به طور کلی، این وضعیت تأثیر کمی بر قدرت عضلانی دارد. افرادی که از این بیماری رنج می برند باید بدانند که فیزیوتراپی یک گزینه درمانی مفید است.
مسیر عصب رادیال
عصب رادیال یکی از اعصاب شبکه بازویی است که از پشت بازو عبور می کند و کنترل عضله سه سربازویی (ترای سپس) را به عهده دارد. پس از عبور از آرنج، عصب وارد ساعد می شود و مسئول حرکت بالا بردن (اکستانسیون) مچ دست و انگشتان است. عصب رادیال حس بخشی از دست را نیز می دهد.
“عدم درمان یا درمان ناقص سندرم تونل رادیال دستان شما را در خطر جدی قرار می دهد”
علل آسیب عصب رادیال
سندرم تونل رادیال زمانی رخ می دهد که عصب رادیال در حین عبور از کانال فوقانی ساعد فشرده یا ساییده شود. این وضعیت سبب نوروپاتی رادیال یا همان پارزی عصب رادیال می گردد. آسیب عصب رادیال ممکن است در اثر عوامل متعددی رخ دهد:
- شکستگی استخوان بازویی
- خوابیدن روی دست
- فشار ناشی از انداختن بازو روی پشتی صندلی
- استفاده از عصای زیربغلی به طور ناصحیح
- مشکلات زمینه ای همانند دیابت یا مشکلات کلیوی
“بهترین راه برای تشخیص اینکه آیا سندرم تونل رادیال دارید چیست؟”
علائم درگیری عصب رادیال
- شما یک ناراحتی عمیق و دائمی در عضلات ساعد درست زیر آرنج دارید
- شما در ناحیه استخوانی خارج از آرنج خود احساس ناراحتی می کنید و نمی توانید بازو را کاملا صاف کنید
- درد با تکان دادن (پیچاندن) دست، فشردن آن، یا انجام کارهای مربوط به کامپیوتر تشدید می شود
- شما درد تیز یا سوزشی و حس های غیر عادی در شست دست و انگشتان دارید
- شما یا به طور کامل احساس لامسه بین انگشت شست و سبابه خود را از دست داده اید یا حس شما به شدت کاهش یافته است
- ممکن است که قادر به بالا آوردن انگشتان و مچ دست نباشید (wrist drop)
در اکثر مواقع، زمانی که به سندرم تونل رادیال مبتلا هستید، هنگام انجام کارهایی که نیازمند چرخش دست هستند، مانند استفاده از ماوس، یا هنگام انجام فعالیت هایی که شامل چرخش دست و فشار هستند، مانند برش دادن سبزیجات، ناراحتی خواهید داشت.
تست عصب رادیال
نوار عصب و عضله (EMG) روشی برای اندازه گیری فعالیت الکتریکی عضله است. تست هدایت عصبی (NCV) روشی است که سرعت هدایت پیام در عصب را بررسی می کند. این تست ها به تشخیص آسیب دیدگی عصب رادیال، شدت آسیب و اینکه آسیب عصب در کدام قسمت از مسیر آن است کمک می کنند.
درمان خانگی عصب رادیال
تعدادی از اقدامات ساده وجود دارند که می توانید در خانه انجام دهید و ناراحتی ناشی از سندرم تونل رادیال را کاهش دهید.
توجه کنید که کدام فعالیتها درد را تشدید می کنند و برای جلوگیری از پیشرفت بیشتر وضعیت، نحوه انجام این وظایف را اصلاح کنید یا آنها را به طور کامل از زندگی خود حذف کنید. هر چند ممکن است گاهی امکان حذف کامل آن فعالیت ها وجود نداشته باشد.
ممکن است تمرین های کششی عضلات قفسه سینه و گردن برای کمک به کاهش علائم مفید باشد.
اگر علائم شما در شب بدتر شد، ممکن است لازم باشد با یک آتل پلاستیکی سبک بخوابید تا شدت علائم کاهش یابد. هنگامی که حرکات آرنج خود را در طول شب محدود می کنید، فشردگی عصب کمتر می شود. استراحت دادن به آرنج ممکن است فرصتی برای عصب فراهم کند تا از فشردگی خلاص شود. همچنین می توان با استفاده از روش های درمانی دیگر مانند یخ و دارو به تسکین درد کمک کرد.
درمان آسیب دیدگی عصب مچ دست
در مورد اینکه آیا یخ یا گرما برای آسیب عصب رادیال بهتر است، اختلاف نظر زیادی وجود دارد. یخ به کاهش تورم کمک می کند، در حالی که گرما به آزادسازی بافت عضلانی کمک می کند. استفاده از یخ در مراحل اولیه آسیب عصب توصیه می شود.
مسکن ها خانواده ای از داروها هستند که برای کاهش درد استفاده می شوند. برای تسکین درد ناشی از گرفتگی عصب رادیال توصیه می شود که از یک داروی ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن استفاده شود.
فیزیوتراپی عصب رادیال
برای تعیین بهترین درمان برای سندرم تونل رادیال، تشخیص دقیق علت اصلی بیماری بسیار مهم است. فیزیوتراپیست می تواند آرنج فرد را به طور کامل بررسی کرده و علت اصلی بروز مشکل را مشخص سازد. در جلسه معاینه، منشا درد و دخالت علل مختلف مانند وضعیت بدنی و شرح حال بیمار و انجام آزمایشات مختلف بررسی می شود.
فیزیوتراپیست می تواند با شما درمورد اینکه آیا به آزمایشات پزشکی بیشتری نیاز دارید یا نه، به مشاوره پزشکی یا دارو نیاز دارید یا نه، یا اینکه آیا به خدمات یک متخصص نیاز دارید یا خیر، مشورت دهد.
تشخیص و درمان زودهنگام سندرم تونل رادیال برای جلوگیری از آسیب بیشتر عصبی ناشی از هرگونه تروما یا التهاب و همچنین تورم ثانویه بسیار مهم است. به طور کلی، اگر مشکلی در کاهش حس لامسه وجود داشته باشد، نتیجه درمان کمتر رضایت بخش خواهد بود. در نتیجه، تشخیص دقیق و به موقع ماهیت مشکل بسیار مهم است.
ورزش برای عصب رادیال
در ادامه این مقاله روش های مختلف فیزیوتراپی عصب رادیال شرح داده می شود:
- ورزش عضلات سینه ای (پکتورال)، عضلان گردن و قسمت فوقانی پشت به منظور آزاد سازی این عضلات و کاهش اعمال فشار بر بافت عصبی برخی از درمان های فیزیوتراپی هستند که ممکن است مورد استفاده قرار گیرند
- همچنین می توان از اولتراسوند، طب سوزنی یا یخ برای درمان این بیماری استفاده کرد
- ممکن است توصیه شود که فرد تمرینات کششی انجام دهد یا پشت خود را با نوار طبی بپیچد تا وضعیت بدنی بهبود یابد. برخی از این ورزش ها به راحتی در خانه قابل انجام هستند
- درمان های دستی همانند تمرین لغزش عصب رادیال (nerve gliding) می تواند به رفع گرفتگی های عصب کمک کند. این روش درمانی دیگری است که فیزیوتراپیست ممکن است برای شما از آن استفاده کند. حرکات کششی (nerve mobilization) که به حرکت عصب رادیال در حین عبور از اطراف آرنج کمک می کند نمونه های دیگری از درمان فیزیوتراپی هستند.
- هنگامی که بافتی در بدن به واکنشهای بیوشیمیایی خاصی مانند التیام بافت آسیبدیده پاسخ میدهد، از لیزر درمانی استفاده میشود. لیزر درمانی یک روش درمانی غیرتهاجمی است که از نور یا نورهایی با انرژی نزدیک به نور مادون قرمز استفاده می کند.
- استفاده از تحریک الکتریکی عصب، چه از طریق پوست یا با دستگاه TENS، برای بسیاری از بیماران تسکین درد ایجاد می کند. اینها به عنوان داروهای بدون نسخه قابل دسترسی هستند و اغلب در کلینیک های فیزیوتراپی برای درمان بیماری های مختلف استفاده می شوند. ساعد همچنین ممکن است از درمان طب سوزنی برای درد و التهاب سود ببرد.
عمل پیوند عصب رادیال دست
اگر حس لامسه بیمار کاهش یافته باشد یا اگر یک علت ساختاری وجود داشته باشد که باعث فشرده شدن عصب می شود، ممکن است فیزیوتراپی کمتر موثر باشد. در نتیجه، فیزیوتراپیست شما را نزد پزشکتان می فرستد، او سپس در مورد آزمایشات و درمان های اضافی، مانند تزریق یا جراحی، با شما صحبت خواهد کرد.
مدت زمان ترمیم عصب رادیال
سندرم تونل رادیال در اکثر موارد در عرض چند هفته قابل درمان است. افرادی که بیش از چند ماه علائم را تجربه کرده اند ممکن است روند بهبودی شان بین 3 تا 6 ماه طول کشد. فشرده شدن عصب یا کاهش عملکرد عصبی ناشی از درگیری اندام های بدن، منجر به تاخیر در روند بهبودی می شود و همچنین نیاز به صرف زمان طولانی تر برای بهبودی دارد.