بیماری آرنج تنیس بازان

بیماری آرنج تنیس بازان

آرنج تنیس بازان (تنیس البو) نوعی تاندونیت – تورم تاندون ها – است که باعث درد در آرنج و بازو می شود. این تاندون ها نوارهایی از بافت سخت هستند که ماهیچه های پایین بازو را به استخوان نزدیک مفصل آرنج متصل می کنند. علیرغم نام آن، شما می توانید تنیس البو داشته باشید، حتی اگر هرگز نزدیک زمین تنیس نرفته باشید. در واقع، هر گونه فعالیت مکرر ، به خصوص اگر در آن فعالیت از انگشت شست و دو انگشت اول استفاده شود، ممکن است به بیماری آرنج تنیس بازان منجر شود. آرنج تنیس بازان شایع ترین دلیل مراجعه افراد به پزشک برای درد آرنج است. این مشکل می تواند در افراد در هر سنی ظاهر شود، اما بروز آن در حدود ۴۰ سالگی شایع تر است.

علل ایجاد آرنج تنیس بازان

آرنج تنیس بازان معمولا با گذشت زمان ایجاد می شود. حرکات تکراری – مانند گرفتن راکت در حین بازی می تواند عضلات را تحت فشار قرار دهد و فشار زیادی به تاندون ها وارد کند.

این کشش مداوم در نهایت می تواند باعث پارگی میکروسکوپی در بافت تاندون (تاندونیت) شود.

بیماری آرنج تنیس بازان ممکن است ناشی از ورزش های زیر باشد:
• ورزش تنیس
• ورزش راکتبال
• ورزش اسکواش
• ورزش شمشیربازی
• ورزش وزنه برداری

بیماری آرنج تنیس بازان همچنین می‌تواند افرادی را که مشاغل یا سرگرمی‌هایی دارند که به حرکات مکرر بازو یا گرفتن دست نیاز دارند، درگیر کند.

این مشاغل شامل موارد زیر هستند:
• نجاری
• تایپ کردن
• رنگ آمیزی
• چنگ زدن (مثلا برای شستن رخت)
• بافندگی

علائم تنیس البو

علامت اصلی آرنج تنیس بازان شامل درد و حساسیت در برجستگی استخوانی در قسمت بیرونی آرنج است. این برجستگی محل اتصال تاندون های آسیب دیده به استخوان می باشد.

درد همچنین ممکن است به بازو یا ساعد منتشر شود. اگرچه آسیب در آرنج است، اما احتمالاً هنگام انجام کارها با دستان خود درد خواهید داشت.
اگر مبتلا به بیماری آرنج تنیس بازان هستید، ممکن است بیشترین درد را در موارد زیر تجربه کنید:
• مشت کنید یا شیئی مانند راکت تنیس را بگیرید
• دری را باز کنید یا دست بدهید
• دست خود را بالا بیاورید یا مچ دست خود را صاف کنید

آرنج تنیس بازان مشابه بیماری دیگری به نام آرنج گلف بازان است که تاندون های داخل آرنج را تحت تاثیر قرار می دهد.
برای تشخیص آرنج تنیس بازان شما، پزشک یا فیزیوتراپیست معاینه کاملی را انجام می دهد.

او از شما می خواهد که بازو، مچ و آرنج خود را خم کنید تا ببینید کجا درد دارید. همچنین ممکن است برای تشخیص آرنج تنیس بازان یا رد سایر مشکلات به آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا ام آر آی (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) نیاز داشته باشید.

آرنج تنیس بازان چگونه درمان می شود؟

خبر خوب این است که معمولا آرنج تنیس بازان با درمان فیزیوتراپی به خوبی درمان می شود. فقط باید به آرنج خود استراحت داده و فیزیوتراپی انجام دهید.

درمان خانگی درد آرنج تنیس بازان

• یخ گذاری روی آرنج برای کاهش درد و تورم. متخصصان توصیه می کنند این کار را به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه هر ۳ تا ۴ ساعت به مدت ۲ تا ۳ روز یا تا زمانی که درد از بین برود، انجام دهید.
• استفاده از آرنج بند برای محافظت از تاندون آسیب دیده در برابر فشار بیشتر.
• مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن، ناپروکسن یا آسپرین برای کمک به درد و تورم. با این حال، این داروها می توانند عوارض جانبی مانند خونریزی و زخم معده ایجاد کنند. فقط باید گهگاه از آنها استفاده کنید، مگر اینکه پزشک شما خلاف آن را بگوید، زیرا ممکن است بهبودی را به تاخیر بیندازند.
• انجام حرکات ورزشی فیزیوتراپی مخصوص بیماری آرنج تنیس بازان به منظور کاهش سفتی و افزایش انعطاف پذیری. فیزیوتراپیست ممکن است توصیه کند که آنها را سه تا پنج بار در روز انجام دهید.
• انجام فیزیوتراپی برای کاهش درد و التهاب و همچنین تقویت و کشش عضلات.
• تزریق آرنج تنیس بازان (کورتون یا مسکن) برای کاهش موقتی تورم و درد اطراف مفصل.
مطالعات نشان می دهد که تزریق آرنج تنیس بازان در طولانی مدت کمکی نمی کند.
در بیشتر مواقع، این درمان ‌ها کارساز هستند. اما اگر یک مورد شدید آرنج تنیس بازان دارید که به دو تا چهار ماه درمان محافظه کارانه مانند فیزیوتراپی و درمان های خانگی پاسخ نمی دهد، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. در این روش، بخش آسیب دیده تاندون معمولا برداشته می شود و تاندون باقی مانده ترمیم می گردد. جراحی در حدود ۸۵ تا ۹۰ درصد موارد جواب می دهد.

درمان آرنج تنیس بازان

معمولا، چیزی که واقعاً می خواهید بدانید این است که چه زمانی می توانید پس از ابتلا تنیس البو به فعالیت های معمول خود باز گردید. این بستگی به میزان آسیب به تاندون دارد و در هر فردی متفاوت است. لازم است در نظر داشته باشید که افراد با سرعت های مختلف بهبود می یابند.
هر کاری که انجام می دهید، در بهبودی خود عجله نکنید.

اگر قبل از بهبودی آرنج تنیس بازان شروع به فعالیت و ورزش کنید، می توانید آسیب را بدتر کنید.

اگر موارد زیر در مورد شما اتفاق افتاد، می توانید آرام آرام به ورزش و فعالیت خود بازگردید:
• هنگامی که گرفتن اجسام یا تحمل وزن روی بازو یا آرنج شما دیگر دردناک نیست.
• هنگامی که آرنج آسیب دیده شما به اندازه آرنج دیگر شما قوی است.
• هنگامی که آرنج شما دیگر متورم نیست.
• هنگامی که می توانید آرنج خود را خم کنید و بدون هیچ مشکلی حرکت دهید.

چگونه از ابتلا به آرنج تنیس بازان جلوگیری کنیم؟

کلید پیشگیری از ابتلا به بیماری آرنج تنیس بازان پرهیز از استفاده بیش از حد و تکراری است. اگر در حین فعالیت احساس درد در آرنج کردید آن کار را متوقف کنید.

همچنین ممکن است با استفاده از تجهیزات نامناسب، مانند چوب گلف یا راکت تنیس که بیش از حد سنگین است یا بازی با حریفی که از شما قوی تر است مبتلا به آرنج تنیس بازان شوید. تکنیک بد – مانند استفاده از وضعیت نامناسب برای ضربه زدن به توپ- همچنین می تواند منجر به آرنج تنیس بازان گردد. شما هم چنین باید:
• قبل از هر ورزش یا فعالیتی که باعث ورزش آرنج یا بازوی شما می شود، حرکات کششی انجام داده و گرم کنید.
• روی آرنج خود را بعد از ورزش یخ بگذارید.